Napagawi si totoy sa isang bar. Tiyempo namang nagpacontest ang manager nito.

Manager: Kung sino man ang makapagpatawa sa kabayong ito ay bibigyan ko ng isandaang libong piso!

Unang mama: Ako kaya ko! (Nilapitan nito ang kabayo at sinubukang kilitiin ngunit sya�y sinipa lang nito.)

Pangalawang mama: Kaya ko yan! (Lumapit ito sa kabayo at hinimas himas ang ito habang nagkwekwento, ang kabayo�y humalinghing at dinambahan ang mama).

Sa inis ni Juan ay siya na ang umentra.

Juan: Siguradong matatawa yang kabayo mo sa ibubulong ko sa kanya!

Manager: Ba�t di mo patunayan, kaibigan!

Lumapit si Juan sa kabayo at binulungan nya ito. Biglang humalinghing sa tawa ang kabayo, halos di na tumigil ito sa kakahalinghing sa tawa. Kaya�t nanalo si Juan.

Manager: Ito ang perang napanalunan mo ngunit bumalik ka bukas ng gabi at siguradong di ka na mananalo.

Kinabukasan, bumalik si Juan sa bar at muli na namang nagpacontest ang manager.

Manager: Kung sino man ang makakapagpaiyak sa kabayong ito (na di pa rin tumitigil sa katatawa mula pa kagabi), ay pagkakalooban ko ng dalawang daang libong piso.

Tulad ng isang gabi marami ang sumubok ngunit di pa rin tumitigil sa kahahalinghing sa tawa ang kabayo at sila�y pinagdadambahan at pinagsisipa lang nito. Kaya�t umentra na naman si Juan.

Juan: Ako lang ang hinihintay nyan!

At lumapit siya sa kabayo at pinakita nya ang kanyang ari sa kabayo. Biglang natahimik ang kabayo at mayamaya�y umiyak ng umiyak. Panalo na naman si Juan.

Nang iaabot na ng manager ang kanyang panalo ay tinanong siya nito.

Manager: Kaibigan, ano bang ang sekreto mo at napatawa mo ng husto ang kabayo kagabi at ngayo�y nama�y halos mamatay na sa kaiiyak?

Juan: Simple lang, Sir! Kagabi binulungan ko siya na mas malaki ang etits ko at ngayon naman, pinakita ko sa kanya ang etits ko.